คิดค้นอุปกรณ์อิเล็คทรอนิคชีวภาพแบบขับเคลื่อนด้วยตนเองที่อ่อนนุ่มและยืดหยุ่นได้ เทคโนโลยีนี้แปลงการเคลื่อนไหวของร่างกายมนุษย์ ตั้งแต่การงอข้อศอกไปจนถึงการเคลื่อนไหวที่ละเอียดอ่อนชีพจรที่ข้อมือ ให้เป็นไฟฟ้าที่สามารถนำมาใช้เป็นพลังงานให้กับเซ็นเซอร์วินิจฉัยที่สวมใส่ได้และฝังได้ นักวิจัยค้นพบว่าผลกระทบจากสนามแม่เหล็กซึ่งเป็นการเปลี่ยนแปลงของปริมาณแม่เหล็กของวัสดุ

เมื่อแม่เหล็กขนาดเล็กถูกผลักเข้าด้วยกันอย่างต่อเนื่องและดึงออกจากกันโดยแรงกดทางกลสามารถอยู่ในระบบที่อ่อนนุ่มและยืดหยุ่นได้ ไม่ใช่แค่ระบบที่แข็ง เพื่อพิสูจน์แนวคิดของพวกเขา ทีมงานได้ใช้แม่เหล็กขนาดเล็กที่กระจายตัวอยู่ในซิลิโคนเมทริกซ์ที่บางเป็นกระดาษเพื่อสร้างสนามแม่เหล็กที่เปลี่ยนแปลงความแรงเมื่อเมทริกซ์เป็นคลื่น เมื่อความแรงของสนามแม่เหล็กเปลี่ยนไป กระแสไฟฟ้าก็ถูกสร้างขึ้น การค้นพบของเราเป็นการเปิดช่องทางใหม่ให้กับเทคโนโลยีด้านพลังงาน การตรวจจับ และเทคโนโลยีบำบัดที่ใช้งานได้จริง ซึ่งเน้นที่ร่างกายมนุษย์เป็นศูนย์กลาง และสามารถเชื่อมต่อกับอินเทอร์เน็ตของสรรพสิ่งได้ “สิ่งที่ทำให้เทคโนโลยีนี้มีเอกลักษณ์เฉพาะตัวคือช่วยให้ผู้คนสามารถยืดและเคลื่อนไหวได้อย่างสบายเมื่อกดอุปกรณ์กับผิวหนังของมนุษย์ และเนื่องจากเทคโนโลยีนี้อาศัยสนามแม่เหล็กมากกว่าไฟฟ้า ความชื้น และเหงื่อของเราเองจึงไม่ส่งผลต่อประสิทธิภาพ